to agree, to cause to agree, to conciliate, to reconcile, to reunite, to match;
to compose, to unite, to join;
ի մի —, to reunite.
cf. Միաբանիմ.
որպէս ἐνόω unio, aduno ἁναρμόζω adapto, copulo συνάγω congrego. Տալ միաբան լինել. միաբանս կացուցանել. միացուցանել. հաշտեցուցանել. յարել յարմարել. ի մի ձգել՝ հաւաքել. յանկուցանել. միաբանցընել, մէկ ընել.
Միաբանեցէ՛ք զձեզ նախ ընդ տեառնն, եւ ապա ընդ սուրբս նորա. (Աթ. անտ.)
Միաբանեա՛ զջուր եւ զկրակ, զի ուսցուք ի նոցանէ զխաղաղութիւն. (Եղիշ. ՟Ը։)
Այսօր զբաժանեալ լեզուս ազգաց միաբանեաց դարձեալ ի սուրբ վերնատունն. (Շար.։)
Գողանալ զնա ի հիւղեայն, եւ յիւր կողմն միաբանել. (Եզնիկ.։)
Որ եկեալ միաբանեաց զօրս պարսից. (Ագաթ.։)
Միաբանէ եւ վաղարշակ զօր բազում յատրպատականէ եւ ի հայոց. (Խոր. ՟Բ. 4։)
Իսկ (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Դ.)
Լուծանի, յորժամ մեկնեսցի յըմբռնողէն եւ ի միաբանեցողէն. յն. շարունակօղ կամ պարունակօղ։
ՄԻԱԲԱՆԵՄ, եցի. չ. եւ ՄԻԱԲԱՆԻՄ, եցայ. ձ. συμφωνέω, ὀμοφωνέω, συνᾴδω consono, consentio, concino ὀμονοέω concordo, concors sum σύγκειμαι convenio στοιχέω ordine procedo συμβραβεύω coadjuvo, cooperor. Միաբան լիենլ կամ գտանիլ. միաձայնիլ. ձայնակից եւ գործակից լինել. հաղորդ՝ հաւան՝ համեմատ գտանիլ. միանալ. յարիլ. յարմարիլ.
Միաբանեաց արամ ընդ եփրեմայ։ Եթէ երկու ի ձէնջ միաբանիցեն յերկրի վասն ամենայն իրաց։ Զի՞ է՝ զի միաբանեցէք դուք փորձել զհոգին տեառն։ Միաբանեցին ընդ նոսա։ Զամենայն միաբանեալսն ընդ նմա։ Միաբանեալ կայք ի վերայ իմ դուք ամենեքեան։ Եթէ կեամք հոգւով, ընդ հոգւոյն եւ միաբանեսցուք։ Եւ այնմ միաբանին բանք մարգարէիցն։ Միաբանիս եւ դու պահել զօրէնսն։ Ընդ հնոյն չմիաբանի կապերտն որ ի նորոյն.եւ այլն։
Այլ զքեզ աղաչեմք միաբանել այսմ խորհրդոյ մեզ. (Փարպ.։)
Միաբանի ընդ մեզ յայսմիկ եւ կղեմէս։ Միաբանէ այսոցիկ եւ փիղոստրատոսի պատմութիւնն։ Եւ այն ամենայն միաբանէ (կամ միաբա՛ն է) եբրայակիր գրոցն. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Չմիաբանեցին ... չմիաբանեալքն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1։)
Կամ իբր ռմկ. ոճով. Միաբան եւ եղբայր գրիլ վանաց՝ տալով ինչ հոգեբաժին.
Յանուն աստուծոյ միաբանեցայ վանիցս, եւ ետու զծովատեղաց հողերն։ Միաբանեցաք սուրբ նշանիս, եւ շինեցաք զզանգակատունն։ Միաբանեցայ յուսովս սուրբ աստուածածնիս, եւ ետու արծաթի խաչ. (Յիշատ.։)