adv.

consubstantially.

adv.

Որպէս համագոյ.

Անձամբ յատկապէս՝ համագոյապէս. (Գանձ.։)

Իսկ (Սհկ. կթ. արմաւ.)

Բերկրին եւ խնդան՝ եւ մերոյ փառաբանութեանս բարեբանակցութեամբ համագոյապէս. իմա՛ արարածք ամենայն բնութենակից մեզ գոլով սեռօրէն, կամ երկինք եւ երկիր լրիւ իւրեանց։