adj.

consubstantial;
—գոյք, creation, all creatures, the universe, nature.

adj.

Համագոյ՝ ըստ ՟Ա նշ.

Հօր եւ հոգւոյ համագոյակից։ Զհամագոյակիցն հօր եւ որդւոյ. (Շար.։)

Համագոյակցի նորա սուրբ հոգւոյն. (Ճ. ՟Ա.։)

Համագոյակցիդ քո։ Հնազանդութիւն համագոյակցին առ ամենահայրն՝ մարդկութեամբ. (Նար. գանձ հոգ.։ Շ. բարձր.։)

Ո՛վ համագոյակից իմ հոգի. (Լմբ. ստիպ.։)

Զհամագոյակից զհաւասար տէրութիւնն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 5։)

Եւ ըստ ՟Բ նշ.

Մարմին (էառ) համագոյակից մեզ՝ թանձր, մահկանացու. (Շ. թղթ.։)

Ըստ մարդկութեանն համագոյակից մեզ. (անդ։)