ὀμοούσιος consubstantialis, eiusdem essentiae sive naturae Բնութենակից. էակից. համագոյական.
Սաբեղիանոսք ասեն միասնական, այլ ոչ համաբնական։ Եւ զայս ունի որդի՝ համաբնական հօր գոլով, որ էն, եւ անայլայլն. (Աթ. ՟Զ. եւ Աթ. ի հոգին սուրբ.։)
Ըթն ընդ էին հօր զուգական՝ զորդի ասէ համաբնական. (Շ. այբուբ.։)
Իսկ (Շար.)
Համաբնական ձայնիւ. իմա՛, կա՛մ խոստովանելով համագոյ, կամ ընդաբոյս. ի բնէ յանկաւոր, աստուածավայելուչ, կամ մարդկավայելուչ բարբառով։