s.

regularity, order, method;
arrangement regulation;
— հասարակաց աղօթից, office, divine service.

s.

εὕθυνσις, διοίκησις directio, administratio ἁκολουθία ministerium, ordo, officium. Կարգաւորելն, եւ Կարգաւոր գոլն. կարգ. օրէնք. տնտեսութիւն, կարգադրութիւն. եւ Պաշտօն քաղաքական եւ եկեղեցական.

Կարգաւորութիւն տան, քաղաքի նախարարութեանց։ Կարգաւորութիւն բնական, ամուսնական, յարմարական, ուղիղ. (Սահմ. Խոր. ՟Բ. 65. Պիտ.։)

Ընտրեսցէ՝ եթէ ճահաւո՞ր է կարգաւորութիւն բանիս, եթէ ոչ. (Պղատ. տիմ.։)

Հրեշտակացն կարգաւորացն կարգաւորութիւն է յարքայից արքայէն. յորդորէ եւ զմարդիկ ի հրեշտակային կարգաւորութիւնս։ Հրեշտակային կամ հրեշտակական կարգաւորութիւն (եկեղեցւոյ, եւ կրօնաւորաց). (Ագաթ.։ ժմ։ Խոսր.։)

Բարեզարդ կարգաւորութիւն. (Շ. ընդհանր.։)

Կարգաւորութիւն հասարակաց աղոթից։ Զբուանդակ կարգաւորութիւնս պաշտաման ժամուց։ Կարգաւորութիւն եւ հրահանգ տէրունական տօնից։ Այս ամենայն կարգաւորութիւն արտաքոյ եկեղեցւոյն կատարի։ Զողորմեայն փառս տալով չաւարտեն, որպէս կարգաւորութիւն է. (Ժմ.։ Յհ. կթ.։ Տօնացույց։ Մաշտ.։ Խոսր.։)

Տեսանեմք բացեալ մեզ զդրունսն, այլ մտցուք ամենայն կարգաւորութեամբ. յն. բարեկարգութեամբ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 2։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կարգաւորութիւն կարգաւորութիւնք
accusatif կարգաւորութիւն կարգաւորութիւնս
génitif կարգաւորութեան կարգաւորութեանց
locatif կարգաւորութեան կարգաւորութիւնս
datif կարգաւորութեան կարգաւորութեանց
ablatif կարգաւորութենէ կարգաւորութեանց
instrumental կարգաւորութեամբ կարգաւորութեամբք