s.

chief, founder or general of an order;
Grand-Master.

s.

ταξίαρχος caput ordinis, ordinator. Պետ եւ գլուխ կարգի եւ դասու.

Եկեղեցի մի, եւ ժողովուրդ մի, որք ամենքին լինին ընդ միով կարգապետաւն. (Նիւս. երգ.։)

Երանի թէ ոչ էր լեալ սատանայ, այլ էր մնացեալ ի կարգին՝ յորում ի սկզբանն կարգեցաւ ի կարգապետէն. (Բրս. չար.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Կարգապետութիւն, ութեան

Voir tout