well ordered, regular, methodical;
ecclesiastic, clergyman.
τεταγμένος, εὕτακτος ordinatus, moderatus ἁκόλουθος, -ων, -ον consequens, consentaneus, conveniens. Ուր գոյ կարգ. կարգաւորեալ. բարեկարգ. բարեվայելուչ. պատշաճաւոր. յանկաւոր. դիպող.
Հաստատուն եւ կարգաւոր շարժութեամբք վարելով. (Արիստ. առաք.։)
Որք կարգաւորքն են ի վարս իւրեանց, սոքա երանեսցին. (Յճխ. ՟Ժ։)
Զամենեսեան կարգաւորս առնէ խաղաղութիւն եւ սրբութիւն. (Ոսկ. եբր.։)
Կարգաւոր բան, կամ օրէնք, ճանապարհ, մահ, քննութիւն, շարադրութիւն. (Լմբ. սղ. ժղ. պտրգ։ Տօնակ.։ Պիտ.։ Երզն. մտթ.։)
Զայս ամենայն յայսպիսիս պահել կարգաւո՛ր կարծեմ։ Կարգաւոր վարկայ երկրորդել։ Զոր կարգաւոր համարեցայ ըստ կարի խուզողութեամբ եւս փեռեկել. (Բրս. հց.։ Պիտ.։ Լմբ. պտրգ.։)
Կարգաւոր ուրեմն (է) եւ ըստ մտացն գօրծակցութեան զհրամայեալս լսել. այսինքն ի դէպ է ըստ կարգի. յն. մնայ. (Բրս. հայեաց.։)
Ի տեղիս տեղիս աւազանս կարգաւոր ոչ ունին. (Կանոն.։)
ԿԱՐԳԱՒՈՐ. գ. Ունող զկարգ եկեղեցական. քահանայ.
Որք են կարգաւորք ի չարախօսաացն, ըստ կանոնաց լուծցին ի կարգաց. (Ճ. ՟Ա.։)
Կարգաւորք եւ քարոզք (բանին)։ Աշխարհական ժողովուրդք, կամ կարգաւորք։ Երզն. (մտթ.։)
Որ չվայելէ քրիստոնէի, թո՛ղ թէ գիտուն կարգաւորի. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կարգաւոր | կարգաւորք |
| accusatif | կարգաւոր | կարգաւորս |
| génitif | կարգաւորի | կարգաւորաց |
| locatif | կարգաւորի | կարգաւորս |
| datif | կարգաւորի | կարգաւորաց |
| ablatif | կարգաւորէ | կարգաւորաց |
| instrumental | կարգաւորաւ | կարգաւորաւք |