adj.

of the same religion or order;

s.

comrade, colleague, companion, fellow.

adj.

Որէ՛ ի նմին կարգէ. կրօնակից. պաշտօնակից. դասակից.

Միոյն (ի կրօնաւորաց) անկարգութեամբ ամենայն կարգակիցք նորա անգոսնեսցին յաշխարականաց. (Շ. ընդհ.։)

Եպիսկոպոսին ձերում, եւ քահանայից ձերոց, եւ սարկաւագաց՝ կարգակցաց իմոց։ Ամաչեսցէ ի քահանայից իբրեւ ի խորհրդակցաց աստուծոյ, եւ ի կարգակցաց առաքելոցն. (Ածազգ. ՟Ա. եւ ՟Խ.) յն. ծառայակից, կամ կապակից։ Հրեշտակական քահանայութեանն կարգակից. (Երզն. լս.։)