αὑτοζωή ipsa vita, per se vita. Որ է նքն իւրեւ կեանք. նոյն ինքն բուն եւ ճշմարիտ կենդանութիւն. աղբիւր կենաց աստուած, եւ որ նովաւ ստանան զինքնաշարժ կեանս.
Ինքնագոյ եւ իքնակեանք ասեմք զմի բոլորիս գերագոյն սիզբն եւ պատճառ։ Այժմ օրհնանաբանելի է մեզ զկեանս յաւիտենից, յորմէ ինքնակեանք, եւ ամենայն կեանք զի եւ ինքնակենացն է աստուածայինն կեանք կենդանական եւ գոյացողական եւ պարգեւի նախ ինքնակենօքն գոլն կեանք. (Դիոն. ածայ.։)