ԹՈՀ ԵՒ ԲՈՀ, կամ ԹՈԽ ԵՒ ԲՈԽ. Բառ եբր. թէհօմ. այսինքն Անդունդք. վիհք. խորք. յն. լտ. խա՛օս, քա՛օս. χάος chaos. հէրճ մէրճ.
Երկիր ասէ էր, թոհ եւ բոհ. յայտ արար՝ թէ անպատրաստ էր յայնժամ եւ ամայի. յոյնն ասէ, աներեւոյթ եւ անպատրաստ. այլ հեբրայեցին փախանակ այնր՝ զի (ասորին) ասէ թոխ եւ բոխ, խոր եւ խաւար ասէ. (Եփր. ծն.։)
Ոմանք ի խաւարէ եւ յանդնդոց ասեն եղեալ զաշխարհս, զոր թոհ եւ բոհ ասացին, որ է խոր եւ խաւար. (Վրդն. ծն.։)
Ի խոխոմս ձորոյն ի թոխ եւ ի բոխ երկրին՝ անբնակ մարդկան. (Արծր. ՟Ա. 10։)
Թոհ եւ բոհ. անկազմ, աներեւոյթ, կամ անպիտան. (Հին բռ.։)