opposition, objection.
ἁντίθεσις oppositio, objectio Դիմադրութիւն. առարկութիւն. եւ Դիմակացութիւն. ընդդէմ դնելն՝ կալն. պատասխանատուութիւն.
Որպէս յընդդիմադրութենէ կազմութիւն (բանիցս)։ Ընդդիմադրութիւն օտարափառացն։ Ընդդիմադրութիւն ոչ ճշմարիտ. (Կիւրղ. գանձ.։)
Առ ունայնացուցիչսն ընդդիմադրութիւն։ Առանց ընդդիմադրութեանցն լուծմանց. (Լմբ. պտրգ.։)
Նոցա չարութեանն ընդդիմադրութեամբ զստացեալ բարիս առաւելապէս պայծառացուցանել։ Մեծի օրինաց սիրոյ ընդդիմադրութիւն. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ընդդիմադրութիւն | ընդդիմադրութիւնք |
accusatif | ընդդիմադրութիւն | ընդդիմադրութիւնս |
génitif | ընդդիմադրութեան | ընդդիմադրութեանց |
locatif | ընդդիմադրութեան | ընդդիմադրութիւնս |
datif | ընդդիմադրութեան | ընդդիմադրութեանց |
ablatif | ընդդիմադրութենէ | ընդդիմադրութեանց |
instrumental | ընդդիմադրութեամբ | ընդդիմադրութեամբք |