va.

to oppose, to object.

ն.

ἁντιτίθημι oppono ἁντιμετρόω oppondero Դէմ ընդդէմ դնել՝ կարգել՝ կացուցանել. բաղդատել ներհակաբար.

Ի տնօրէնութեան խաչին ձեւով տիգին ընդդիմադրեաց զկողն. (Ոսկ. յադամ.։)

Զառ ի նմանէ զբաղումն՝ աստուածային հոգոցն ընդդիմադրեաց։ Զվստահութիւն իւր առ ի յԱստուած յուսոյն ընդդիմադրեալ մարդկային մտածութեան. (Բրս. հց.։)

Առ իրին բարձրութիւն ընդդիմադրել զմարդկօրէնն. (Դիոն. եկեղ.։)

Ընդդիմութիւն բանսարկուին ... ուղղութեանց զհակառակ չարն ընդդիմադրեն. (Խոսր. պտրգ.։)

Ընդդիմադրեն՝ օրինացն Քրիստոսի գործասէրք՝ մահու եւ կենաց. (Համամ առակ.։)

Ընդդիմադրէ Աստուծոյ զկռոցն նուաստութիւն. (Լմբ. սղ.։)