fit, proper, suitable, decent, convenient;
accident, case, incident, hazard, chance;
ի — լինել, to suit, to be proper or fit;
ի — ժամանակի, in due time;
— լինել, to chance, to happen, to fall out accidentally;
ի — գալ՝ ելանել՝ պատահել, to agree, to suit, to be convenient;
to succeed, to happen;
ի — է, it is hecoming, necessary;
— է, it is possible;
— թուիլ, to appear suitable;
եթէ — տացէ, if by chance;
— եղեւ ընձ, it has happened to me;
— եղեւ ի միում աւուրց, it happened one day;
towards, with respect to, in the place where;
to the side of;
— եւ —, very suitable;
properly;
—ու —, fixedly, attentively;
— նկատել, to look at with surprise or astonishment.
ԴԷՊ ԴԷՊՔ. σύμπτωμα casus, accidens, eventus Դիպուած, եւ դիպողութիւն. պատահումն. պատշաճողութիւն. առիթ.
Դէպք ինչ իցեն չլինելոյ սուրբ. (՟Ա. Թագ. ՟Ի. 25։)
Որ ինչ դէպն տացէ. (՟Ա. Մակ. ՟Ը. 30։)
Ինչ դէպք՝ որ հասանիցեն. (՟Գ. Մակ. ՟Բ. 6։)
Ո՛չ ըստ դիպի, այլ բնաւորապէս. (Փիլ. լին.։)
Ո՛չ եթէ ըստ դիպի ինչ պատճառանաց. (Եփր. ՟ա. տիմ.։)
Եգիտ իւր ժամանակ դիպի։ Զսոյն զայս արարից, եթէ եղիցի ինձ ժամանակ դիպի. յն. դէպ ժամանակ. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 23։ եւ ՟Գ. 36։)
Ոչ ի գրոց ինչ, այլ ի հասարակաց դիպաց. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 16։)
Ի դիպաց դիպաց պատահելոց. (Ագաթ.։)
Ի դիպացն որ դիպին ի բնութեանցն։ Պատերազմացն դէպք. (Եզնիկ.։)
Եթէ դէպ տացէ։ Եթէ դէպ տուաւ։ Իրաց իրաց՝ որ դէպ տային. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։ Եփր. թագ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ։)
Եթէ այնպէս դէպն պահանջէ. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Ըստ դիպաց ինչ ի ժամ դիպող ժամանեալ. (Յհ. կթ.։)
Դէպ լինի նմա մեղաց ինչ փոքրագունից. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)
Հազար եւ բիւր, դէպ եթէ գտցի ոք, ի մէջ ածցեն. (Ագաթ.։)
ԴԷՊ, դիպի, ի դիպում. ա. προσήκων, καθήκων, εὕκαιρος, ἑπιτήδιος conveniens, idoneus, opportunus Դիպօղ. յարմար. պարտուպատշաճ.
Ի դէպ ժամանակի. (Սղ. ՟Թ. 10։ Յոբ. ՟Ժ՟Թ. 4։)
Զննեսցէ զտեղին, եւ զժամանակ դէպ։ Դէպ անուն։ Դեղ ախտի դէպ։ Դէպ ինչ անցք բարեպաշտ օրինակաց. (Փիլ.։)
Յորժամ զդէպն ինչ խնդրիցեն, հաւանիք եւ տայք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 23։)
Է ժամանակ ի դէպ. եւ եթէ կորուսանիցեմք զդէպ ժամանակն, ոչ եւս այլ լինի մեզ ի դէպս առաքինութեան. որպիսի ինչ, որպէս կուսանք կորուսին զժամանակն ... եւ յետոյ խնդրէին ժամանակ ի դէպ. (Ոսկ. ես.։)
Սիրել զընդդէմսն, եւ ոչ զդէպսն. (Փարպ.։)
Զդիւրակշիռ եւ զդէպ հատուցմունսն. (Լաստ. ՟Ժ՟Բ։)
Տե՛ս զդէպ յարացոյց. (Լմբ. սղ.։)
Ի դէպ ժամու բարկանալ. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Ակն կալջիր դու ի դիպումն ժամանակի. (Կոչ. ՟Ե։)
Որ սկզբան ցաւոյն դէպ իցէ։ Որ մարդկութեանն է դէպ. (Եզնիկ.։ Շ. թղթ.։)
Որպէս դէպ ումեք թուիցի կոչել. (Խոր. ՟Ա. 30։)
Եւ դէ՛պ սոցա (է) որ ասէս, եթէ եկեսցէ ի վերայ նոցա օրհնութիւն բարեաց. (Համամ առակ.։)
Արդ լրուտեսքն չոքան պատմեցին որ ինչ դէպն տուաւ նոցա. (Եփր. յես. (որ մարթի բերիլ եւ ի ՟Ա նշ. գ։))
դիմազ. ԴԷ՛Պ Է. դիմազ. իբր Մա՛րթ է. մարթի. կարէ լինել.
Դէ՛պ է, իբրու զի անարժանք են, զայն ինչ կարեն վճարել։ Դէ՛պ է եւ այլ եւս ունել պատճառս։ Դէպ էր թողուլ երկրագործին։ Յորմէ դէպ էր ի միտ առնուլ. (Փիլ.։)
Թէ դէպ լինի՝ ունել զարշակ. (Խոր. ՟Գ. 27։)
Առնի դէպ, թէ յանոյշ կերակրոցն առաւել զազիր լինի հոտ՝ քան ի յոռւոյ. (Մծբ. ՟Ժ՟Գ։)
դիմազ. ԴԷՊ ԼԻՆԻ, ԼԻՆԷՐ, ԵՂԵՒ. դիմազ. συμβαίνει contingit, accidit Դիպի. դիպուած լինի. պատահէ. անցք անցանեն. յաջողէ.
Դէպ լինիցի սմա հիւանդանալ ի ճանապարհին։ Դէպ եղեւ քահանայի միոջ իջանել ընդ նոյն ճանապարհ։ Դէպ լինէր երեւել արս հեծեալս։ Դէպ եղեւ դիպել։ Դէպ եղեւ եղբարս եօթն ածել.եւ այլն։
Բազմաց արդեօք խրատ ընդունել դէպ լինէր։ Տիապէս բնաւորեցաւ դէպ լինել. եւ այլն. (Փիլ.։)
Ի ԴԷՊ. մ. Ըստ պատշաճի. արժանապէս. իրաւամբք.
Ի դէպ իսկ ապականութեանն գբոյ մատնիմ. (Նար. ՟Ժ՟Թ։)
կարծեմ թէ այսոքիկ ի դէպ անց ընդ նոսա. (Լաստ. ՟Բ։)
Ի դէպ ըստ հետեւութեան բանից նոցա բուռն հարկանէր. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 6։)
Ահա ես ցուցանեմ զսահմանս դորին, եւ զկատարածն ի դէպ. (Համամ առակ.։)
Ի դէպ խորամակ բարուցն պատասխանի առնէ. (Երզն. մտթ.։)
դիմազ. Ի ԴԷՊ Է, ԷՐ. դիմազ. εἵκος, κατὰ λόγον consentaneum est, licet Պատշա՛ճ է. ա՛նկ է. արժա՛ն է. յարմար է. օրէ՛ն է. բանաւոր է.
Ի դէպ էր ինձ անսալ ձեզ. (Գծ. ՟Ժ՟Ը. 14։)
Ի դէպ է անցանել (բանիւ), համարել (ի կարգիս). (Եւս. քր. ՟Ա։)
Ի դէպ է օգտել։ Ի դէպ (գոլ) համարեցաք։ Առաւել եւս զայս ի դէպ եւ պատշաճ համարեցաւ. (Փարպ.։)
Եւ զի՞նչ ի դէպ իցէ այս առաջնոց բանիցն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 12։)
Այս գլուխ ի դէպ է հրէից. (Նախ. երեմ.։)
Եւ ի դէպ էր ադամայ ասել, թէ մինչ առնելն կամեցար զիս, գո՞յր այլ աստուած յորժամ զհողն խնդրեցեր. (Եզնիկ.։)
Նորատունկ գոլով՝ ի դէպ էր նոցա գթելն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Խ՟Է։)
Մանաւանդ անհաւատիցն, քան թէ մեզ ի դէպ էր ըմբռնիլ հիացմամբ. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Անուանելն իբրեւ զմոռացեալ ո՛չ է ի դէպ. (Խոր. ՟Ա. 3։)
Յերկոսեան իսկ ի դէպ է. (Գէ. ես.։)
Եւ եղեւ ի դէպ, ասէ, մեռանել երկոցունցն. (ՃՃ.։)
Մերթ՝ որպէս Դէ՛պ է. մարթ է.
Ի դէպ է, թէ անդ դանակք էին վասն գառին. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 31։)
Ի դէպ է, թէ բազում անգամ եւ տկարանային. (Բրսղ. մրկ.։)
Ի ԴԷՊ ԳԱԼ. եւ Ի ԴԷՊ ԵԼԱՆԵԼ. Յարմարիլ. եւ Դիպիլ. յաջողել. կատարիլ. յարմար գալ.
Եկեալ ի դէպ նոցա ճշմարիտ առակն զգօնութեան. (՟Բ. Պետ. ՟Բ. 25։)
Ասացեալ բանս ի փրկչէն՝ առ երկոսին ի դէպ գայ. (Բրսղ. մրկ.։)
Ի դէպ ելանէ նոցա աստուածական բարբառն. (Եզնիկ.։)
Ի տէր մեր յիսուս քրիստոս ի դէպ ելանեն. (Սեբեր. ՟Բ։)
Մեզ կարի քաջ ի դէպ ելանէ. (Եղիշ. ՟Ե։)
Պատահմունք ի դէպ ելանէին բէլայ բռնանալ ունել զամենայն երկիր. (Խոր. ՟Ա. 9։)
Նոյնպէս եւ յայնմ ժամանակի ելանէին իրքն ի դէպ. (Գէ. ես.։)
տր. ԴԷՊ. նխ. տր. վերջահոլ. խնդրով. Հանդէպ. դէպ ի. առ. ի կողմն.
Փախեան իւրաքանչիւր դէպ երեսաց իւրեանց. (Խոր. ՟Ա. 10։)
Յորժամ կշի՛ռ դէպ արեգական պատահիցէ. (Եզնիկ.։)
Ի միջօրէի դէպ արեգականն ընկենուլ. (Ճ. ՟Ա. (այլուր ասի, ի տապ։))
Խելացն տեղի դէպ գլխոյն է. (Փիլ. ել. ՟Բ. 224։)
Իսկ ՟Ա. Կոր. ՟Թ. 2.
Թէպէտ եւ այլոց չիցեմ առաքեալ, այլ դէպ ձեզ եմ. ըստ յն. իբր՝ իսկ, անշուշտ, քաջիկ, կամ գոնէ։
Ասի եւ իբր ռմկ.
Դէպ ի մեզ դիմեալ գան. (Փարպ.։)
ԴԷՊ ԵՒ ԴԷՊ. մ. προσφόρως convenienter, commode Կարի ի դէպ. ճահողակի. անվրէպ.
նխ. ԴԷՊ ՎԵՐՈՅ նխ. Քաջ վերագոյն. գեր ի վերոյ.
Իմաստասիրականին եւեթ պարապեալ բանի, եւ այնու դէպ վերոյ ամենայնց լինել մարդկան. (Պիտ.։)
Առ իւրաքանչիւր բանիցն դէպ եւ դէպ զվճիռ դատաստանին մատուցանել. (Կոչ. ՟Բ։)