cf. Դդըչիւն.
ԴԴԸՉՈՒՄՆ կամ ԴԸԴԸՆՉՈՒՄՆ. որ եւ ԴԸՆԴԸՆՉՈՒՄՆ.
Ձայն հոսանաց ջուրց, խոխոջիւն. ... եւ Շչիւն անհեթեթ ձայնից եւ բանից. ... եւ Ծածանումն. կամ շարժլումն աչաց.
Ընդ որ անցանէ ահագին դըդընչմամբ գետն որոտան. (Ուռպ.։)
Խրախոյս տային խաւարային դդըչմամբ. (Յհ. կթ.։)
Հեշտալի եւ գողտրիկ աչացն դդչումն ժպտելոյ. (Փիլ. սամփս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դըդընչումն | դըդընչմունք |
| accusatif | դըդընչումն | դըդընչմունս |
| génitif | դըդընչման | դըդընչմանց |
| locatif | դըդընչման | դըդընչմունս |
| datif | դըդընչման | դըդընչմանց |
| ablatif | դըդընչմանէ | դըդընչմանց |
| instrumental | դըդընչմամբ | դըդընչմամբք |