cf. Գիտուն.
Սեպհական գիտնոց եւ գիտութեան. իմաստնական. իմացողական. ճանաչողական.
Գիտնական բան, խրատք. (Փարպ.։ Պիտ.։)
Կատարեալ փիլիսոփոս երկոքումբք կերպարանի. բարեաւն ասեմ, եւ գիտնականաւն, եւ կատարելեաւն։ Ի ձեռն տեսականին զգիտնական զօրութիւնս հոգւոյն զարդարեսցէ. (Սահմ. ՟Դ. եւ ՟Ժ՟Ե։)
Գիտնական զօրութիւնք ասին միտք, երեւակայութիւն, զգայութիւն. եւ այլն. (Վրդն. սղ.։)
ԳԻՏՆԱԿԱՆ. Գիտուն, գիտնաւոր. ալիմ.
Ոչ վայրապար քահանայի, այլ յոյժ երկիւղածի եւ գիտնականի, որ գիտէ հմտաբար, եւ այլն. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Իմաստուն եւ գիտնական եւ երկիւղած ի տեառնէ քահանայից եղիցին նոքա ժողովուրդք. (Շ. թղթ.։)