that may be known, perceivable;
—ք, note, remark.
Հնարաւոր կամ յարմար ի գիտել. արժանի գիտելոյ. գիտնալու.
Պա՛րտ է գիտողին պատկանիլ գիտելումն։ Գիտող ասեն զանձն, իսկ գիտելի զենթակայ իրն։ Ամենայն գիտելիքն, եւ այլն. (Սահմ. ՟Ա։)
ԳԻՏԵԼԻ. Արդեն գիտացեալ. ծանուցեալ ինչ. յայտնի. գիտցուած, գիտցած.
Ճառիդ գիտելի եղելոյ՝ այլաբանելի է այսպէս. (Փիլ. լին.։)
Ամենայն գիտելի է նմա (աստուծոյ). (Խոսր.։)
Որ գիտելի է եւ ձերումդ իմաստութեան։ Ի քում գիտելի նետից՝ յետ նախկի գրելոյն հարան յանձին. (Շ. թղթ.։)
Գիտելի էր սրբոցն։ Գիտելի է քեզ։ Վասն ամենեցուն այսպէս գիտելի լինելոյ շնորհիս. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. թղթ. եւ Լմբ. ստիպ.։)
Կամ Ծանուցեալ ոք. ծանօթ. գիտածու, ճանչուոր.
Ոչ միայն առ եղբարս գիտելիս եւ ծանօթս առնես. (Շ. ՟գ. յհ. ՟Գ։)