s.

conscience;
knowledge.

s.

συνείδησις, συνειδός conscientia Գիտակիցն լինել անձամբ անձին. վկայութիւն խղճի. խիղճ մտաց. խղճմտանք.

Աղաչեմ, հանդերձ գիտակցութեամբ ընդունել. (Պրպմ.։)

Որ են սրտին գիտակցութիւնք, որ առ աստուած բարեաց խորհրդոց. (Նար. երգ.։)

Իւրաքանչիւր ոք ի մէնջ մտաց գիտակցութեամբ ճշմարտութեան բանիցս վկայէ. (Լմբ. ատ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գիտակցութիւն գիտակցութիւնք
accusatif գիտակցութիւն գիտակցութիւնս
génitif գիտակցութեան գիտակցութեանց
locatif գիտակցութեան գիտակցութիւնս
datif գիտակցութեան գիտակցութեանց
ablatif գիտակցութենէ գիտակցութեանց
instrumental գիտակցութեամբ գիտակցութեամբք