Որպէս ἁπόφανσις pronunciatio, maxima impropria Բացաձայնութիւն. եւ պիտակ ասացուած.
(Դիքն) ոչ են Աստուածք. ըստ որում անուանին բացասացութամբ, եւ ոչ զօրութեամբ. (Լմբ. սղ.։)
Եւ մի բնութիւն է բացասացութիւն ի վերայ նորին ըստ միութեանն, եւ ոչ թէ էութեանցն սահման։ Բացասացութիւն անուան, եւ ոչ էութեանն սահման. (Լմբ. ատ.։)
ԲԱՑԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ. որպէս Բացասութիւն, ըստ որում ժխտումն. ասելն՝ ո՛չ. ἁπόφασις negatio
Յորժամ ասիցէ, թէ ոչինչ անմարմին՝ մարմնոյ ախտակից լինի. քանզի առեալ լինի խնդրելիդ բացասացութեամբ. (Նիւս. բն.։)
Ստորասացութիւն է՝ իր իրի գոլ ... ի մէջ արդարոյ եւ անիրաւի ոչ գոյ անուն. այլ բացասացութեամբ երկաքանչիւրքն ի միջոյ ճանաչին. ո՛րզան, ո՛չ իրաւ, եւ ո՛չ անիրաւ. (Դամասկ.։)
Ստորասութիւն եւ բացասութիւն. (Ոսկիփոր.։)
Բացասացութիւն եւ ոչ ստորասութիւն է բանդ. (Սարկ. հանգ.։)
ԲԱՑԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ. որպէս Յայտնաբանութիւն, կամ հրապարակախօսութիւն.
Յորժամ զառանձնականն առ նոսա առնէր վարդապետութիւն, զոր ո՛չ բազմաց բացասացութեամբ վարդապետէր. (Նանայ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացասացութիւն | բացասացութիւնք |
| accusatif | բացասացութիւն | բացասացութիւնս |
| génitif | բացասացութեան | բացասացութեանց |
| locatif | բացասացութեան | բացասացութիւնս |
| datif | բացասացութեան | բացասացութեանց |
| ablatif | բացասացութենէ | բացասացութեանց |
| instrumental | բացասացութեամբ | բացասացութեամբք |