hy    |   fr

Բացարան

adj. s.

that opens;
key, picklock;
dilator.

adj. s.

Գործի բացման, բանալիք. եւ Բացօղ, բացիչ.

Զաստուածեղէն անձրեւացդ զկեցուցանօղդ կաթուած՝ մատո՛ լսելեացս դրանց բացարան։ Ախորժողացն զերկնիցն կայան՝ զքեզ եդ առաջի բանալիք բացարան. (Նար. ՟Լ՟Ե. եւ Նար. խչ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բացարան բացարանք
accusatif բացարան բացարանս
génitif բացարանի բացարանաց
locatif բացարանի բացարանս
datif բացարանի բացարանաց
ablatif բացարանէ բացարանաց
instrumental բացարանաւ բացարանաւք