to be angry, provoked, to storm, to rage.
ὁργίζομαι, θυμόομαι, ἁγανακτέω , παροξύνομαι irascor, indignor, furo, exacerbor Բարկ եւ սաստիկ լինել՝ վառմամբ կրից՝ մանաւանդ ի վրէժ անիրաւութեանն եղելոյ. ցասնուլ. զայրանալ. սրտմտիլ. զայրագնիլ. զչարիլ. դառնանալ. սրդողիլ.
Բարկացաւ Յակոբ, եւ կագէր ընդ լաբանու։ Իբրեւ լուաւ տէրն նորա, բարկացաւ սրտմտութեամբ։ Բարկացաւ տէր սրտմտութեամբ ի վերայ Մովսէսի։ Բարկանա՛յք, եւ մի՛ մեղանչէք։ Մի՛ բարկասցիս ծառայի քում։ Բարկացաւ տէր ողայ, կամ ի վերայ ողայ։ Զի մի՛ բարկասցի Աստուած ի բարբառ քո։ Բարկացեալ է սոցա տէր։ Միթէ գետո՞ց բարկասցիս տէր։ Ի վերայ այսր ամենայնի ո՞չ բարկանայցեմ։ Բարկացեալ էի ի վերայ ժողովրդեան իմոյ։ Բարկացաւ սրտմտութիւն իմ ի վերայ նորա.եւ այլն։
Բարկանալով ի բժշկին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Այն՝ բարկացելոյ էր, եւ այս՝ խրատողի. (Մխ. երեմ.։)
Բարկացան նոքա ի մէնջ ի վէգ եկին. այսինքնոխացան. (՟Ա. Մակ. ՟Զ. 59։)
Բարկացաւ ի նմանէն մինչեւ յօրն դատաստանին տեառն մերոյ. (Եփր. համաբ.։)
ԲԱՐԿԱՆԱԼ. որպէս Դժուարիլ, դժկամակիլ, ստրջանալ. դժարը գալ.
Բարկացայ, զի արարի զնոսա։ Եւ լուեալ տասանցն՝ բարկացան ի վերայ երկուցն եղբարց։ Սկսան բարկանալ Յակովբայ եւ Յովհաննու.եւ այլն։
Զայրանալ, ըստ որում սաստկանալ. cf. ԲԱՐԿԱՑՈՒՑԱՆԵԼ, ըստ ՟Բ նշ։
Présent | |
---|---|
ես | բարկանամ |
դու | բարկանաս |
նա | բարկանայ |
մեք | բարկանամք |
դուք | բարկանայք |
նոքա | բարկանան |
Imparfait | |
---|---|
ես | բարկանայի |
դու | բարկանայիր |
նա | բարկանայր |
մեք | բարկանայաք |
դուք | բարկանայիք |
նոքա | բարկանային |
Aoriste | |
---|---|
ես | բարկացայ |
դու | բարկացար |
նա | բարկացաւ |
մեք | բարկացաք |
դուք | բարկացայք |
նոքա | բարկացան |
Présent | |
---|---|
ես | բարկանայցեմ |
դու | բարկանայցես |
նա | բարկանայցէ |
մեք | բարկանայցեմք |
դուք | բարկանայցէք |
նոքա | բարկանայցեն |
Aoriste | |
---|---|
ես | բարկացայց |
դու | բարկասցիս |
նա | բարկասցի |
մեք | բարկասցուք |
դուք | բարկասջիք |
նոքա | բարկասցին |
Prohibitif | |
---|---|
դու | մի՛ բարկանար |
դուք | մի՛ բարկանայք |
Impératif | |
---|---|
դու | բարկացի՛ր |
դուք | բարկացարո՛ւք |
Exhortatif (thème du passé) | |
---|---|
դու | բարկասջի՛ր |
դուք | բարկասջի՛ք |