sharp, pungent, acrid;
acid, sour, rough.
Իբր ὁξύς acer, acutus (լծորդ ընդ Բարակ, եւ արմատ Բարկութեան). Սո՛ւր եւ կծու ըստ որակի. կարի թթու. հատու. կսկծեցուցիչ եւ տոչորիչ. կտրուկ.
Աղ, եւ բարկ քացախ. (Ագաթ.։ եւ ՃՃ. ստէպ։)
Կամ Դժնդակ. կարի խիստ եւ սաստիկ. լի բարկութեամբ. զայրագին. անագորոյն. իբր ὡμός crudelis, δεινός, τραχύς acerbus, acer.
Զոր բարկն անուանեն, գտանի հեզ եւ հանդարտ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)
Լա՛ւ է աշխարհական հանդարտ՝ քան զմիայնակեաց բարկ եւ անզգամ. (Եւագր. ՟Ժ՟Գ։)
Արբեցողն՝ ցասկոտ եւ նախանձոտ եւ բարկ եւ անմիտ լինի։ Այլ զի ամենեւին զբարկ միտսն յայտ առնիցեմք, վերագրաւն հանդերձ գազանս վայրենիս կոչեմք (զչտրս). (Ոսկ. ես.։)
Բերանսեցան ի բարկ բախման անչափ աղէտիցն. (Յհ. կթ.։)
Յամենայն ախտս բարկ եւ չոյտք են ըստ մեզ ի մարտնչել։ Ծանրասիրտ ասաց զգայարանս՝ բարկս եւ նանրախոհս. (Լմբ. սղ.։)
Բորբոքելով՝ գան խիստ ու բարկ. (Շ. եդես.։)
ԲԱՐԿ. մ. Սաստկապէս. սաստիկ, ուժգին.
Միշտ բարկս բարբառել՝ ի խստութիւն վարէ. (Ոսկ. գղ.։)
Յանկարծակի բա՛րկ ծիծաղելով։ Ամիրյան բարկ ծիծաղեցաւ. (որ է քրքջալ. քա՛հքա՛հ խնտալ ). (Ճ. ՟Ա.։ Ոսկիփոր.։)