adj.

well tried, — proved.

adj.

εὑδόκιμος probus, probatis, et laudatus Փորձ եւ ընտիր. քաջահաճոյ. գովելի գտեալ փորձիւ. հանդիսացեալ. պանծալի.

Բարեփորձ վկայիւքն նոցա վարեալք. (Նիւս. բն.։)

Բարեփորձ հարքն այսու ամբողջ հաստատեցին. (Լմբ. պտրգ.։)

Ընդարձակ եւ դիւր է բարեփորձ ճանապարհն. (Վրդն. ղեւտ.։)

Բարեփորձ եղեալ զինուցդ ձերոց ամենայն ուրեք։ Սովորեալք բարեփորձ լինել, ոչ մարմնական զէնս շարժեալ. (Պրպմ.։)

Ոչ աշակերտացն, որք բարեփորձք լինին, փառս ընծայել, այլ՝ Աստուծոյ. (Կիւրղ. պրպմ. եւ Կիւրղ. գանձ.։)

Որովք բարեփորձն լինել սովորեցաք, նոքումբք երեւիմք թէ՝ եւ յիշատակի եմք արժանի. (Մէկն. Ղեւտ.։)