adj.

θεοπτικός, -ον contemlativus, vis deum contuendi Որ ինչ ա՛նկ է աստուածատեսութեան եւ աստուածատեսաց. կարօղ տեսանել զԱստուած, եւ կարողութիւն տեսանելոյ զԱստուած.

Ուսուցանէ մականունութիւն քերովբէին (բազմաչեայ կոչմամբ) զդիտողականն նոցա, եւ աստուածատեսական, եւ գերագունին լուսաւորութեան ընդունական։ Ըստ իւրաքանչիւր բարեզադութեան աստուածատեսակին չափաւորութեան (այսինքն համեմատութեան)։ Աստուծաատեսականացն իւրեանց իմացմանց զմիմեանս աննախանձաբար հաղորդեցուցանեն. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. եկեղ.։)

Աստուածատեսական իմաստ. (Շ. հրեշտ.։)