θεοειδέστερος. deiformior. Առաւել աստուածատեսակ եւ աստուածանման.
Առաջին քահանայապետութիւն, քան զոր ոչ է այլ աստուածատեսակագոյն. (Դիոն. երկն.։ Շ. հրեշտ.։)
Այս բարձրագոյն է, եւ աստուածատեսակագոյն. (Առ որս. ՟Ժ՟Է։ Անան. նին.։)
Աստուածատեսակագոյն մարմնովն, զի եւ տեսցի յայնցանէ՝ որ խոցեցինն. (Ածաբ. մկրտ.։)
Ոչ եկի զտուեալն ի սկզբանն գոյացութեան շնորհ, այլ զաստուածատեսակագոյն զիմ ի վերայ նորուն հաստատել. (Յհ. իմ. երեւ.։)