adj.

that resembles God, godlike.

adj.

ԱՍՏՈՒԱԾԱՆՄԱՆ θεομίμητος deosimilis, deum imitans Նման Աստուծոյ. աստուածակերպ. աստուածատեսակ. Աստուածաձեւ. գերահրաշ. սուրբ.

Աստուածանման տէր, կամ թագաւոր, եւ այլն. (Փարպ.։)

Լինելով աստուածանման. (Պիտ.։)

Ծնօղ հոգեւոր աստուածանման սիրով. (Շար.։)

Խոնարհութիւն նորին, եւ ունկնդրութիւն աստուածանման։ Զնոցին առաքինութիւնսն, եւ զաստուածանման վարսն. (Կլիմաք.։)

Չափաւորութեամբ աստուածանմանիցն ներգործութեանց՝ անդադար եւ բարձրաթռիչ մշտաշարժութեանն. (Դիոն. երկն. ՟Ժ՟Գ։)

Իսկ անդ, ՟Դ. յասեալն զհրեշտակաց.

Յաստուածանմանն կոյս զինքեանս տպաւորեն. իմա՛, յաստուածանմանութիւն անդր. τὸ θεομίμητον