adj.

that is near God.

adj.

Մերձամերձ դաշնաւոր. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)

Զմի ոմն յառաջնոց եւ յաստուածամերձիցն տեսեալ էութեանց. (Շ. հրեշտ.։)

Ի վեհից եւ յոյժ աստուածամերձաց. (Անյաղթ բարձր.։)

Աստուածամերձ լսելիք. (Յհ. կթ. իբր ընդել աստուածային բանից։ Եւ)

Աստուածամերձ բերան. (Աղօթ.։)

Աստուածամերձ ձեռն. (Նար. խչ. իբր յԱստուած կամ յաստուածային մերձեցեալ։)

Եւ եւս՝ որպէս Մերձեցուցիչ առ Աստուած.

Գիտութիւն աստուածամերձ. (Ագաթ.)

Աստուածմերձ բան, կամ խորհուրդ, այցելութիւն, պողոտայ. (Յհ. կթ.։)