adj.

honoured hy God, who has divine honour.

adj.

θεοτίμητος, θεότιμος a deo honoratus Պատուեալ առ ի յայ, մանաւանդ սրբազան պատուով.

Աստուածապատիւ քրիստոսազգեաց սարկաւագք. (Ածազգ. ՟Ժ՟Բ։)

Աստուածապատիւ տէր սուրբ Գրիգոր։ Աստուածապատիւ հայր. (Գանձըն։ Մագ. ՟Ի՟Է։)

Աղաչեմ զաստուածապատիւ առաջնորդս եկեղեցւոյ. (Երզն. խրատ.։)

Յաստուածապատիւ եւ ի հոգեւոր տեառն յովակիմայ սիւնեաց եպիսկոպոսի յիշատակի. (Ուռպ. ՟Ծ՟Բ։)

Աստուածապատիւ քահանայութիւն. (ՃՃ.։)

Աստուածապատիւ տէր. (Արշ. ՟Ի՟Թ։)

Սուրբ եւ աստուածապատիւ կաթողիկոսին հայոց տեառն Գրիգորի, որ մակակոչի տղայ. (Մխ. բժիշկ.։ (Կարէր արդեօք նշանակել եւ Պատուօղ այ. այլ այն է ըստ յն. Տիմոթէոս։))