receptacle, dwelling, inn, shelter;
hospitable, who willingly shelters strangers.
ξένος իբր πρόξενος, ξενοδόχος hospes իբր hospitio excipiens Հիւրընկալ. օտարընկալ. վանատուր. (ի պրս. սիփէնջ, որ է հիւր. որպէս եւ իսփէնջ. է տուրք առեալ յօտարականէ).
Գայիոս ասպնջական իմ. (Հռ. ՟Ժ՟Զ 23։)
Ասպնջական աստ զօտարընկալն ասէ։ Ասպնջական աստ զօտարընկալն ասէ։ Ասպնջական վասն այնորիկ անուանեաց զնա, զի զօտարս ընդունէր. (Ոսկ. հռ.։)
Եթէ զհիւրս ընդունիս, զՔրիստոս ընդունիս. եւ թէ օտարին լինիս վանատու, Քրիստոսի ես ասպանջական. (Մանդ. ՟Է։)
Զքրիստոսամեծար ասպանջականիցն իւրոց բազում գովութիւնս փոխանակ մեծարանացն կարգէ. (Կորիւն.։)
Ասպնջական լինել. յն. ընդունել ի տուն իւր, կամ ընդ առաջ ելանել. (Նիւս. ի սքանչ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ 14։ Մանդ. ՟Ը։ Կորիւն.։)
ԱՍՊԱՆՋԱԿԱՆ. լայնաբար՝ Ընդունակ. ընդունարան.
Ասպնջական հոգւոյ աստուածութեանն, կամ էին սիրոյ, կամ չարեաց. (Ագաթ.։ Շ. ոտ. առ ապիրատ.։ Եզնիկ.։)
(Ծով) ասպնջական է հիւրամեծար գետոց բազմաց. (Վեցօր. ՟Դ։)
Որոց ասպնջական է տարտարոսն յաւիտենական. (Շ. թղթ.։)
Ըզհայրն ասպնջականին իւրոյ բժշկեաց. (Ոսկ. գծ.։)
ԱՍՊՆՋԱԿԱՆ. Առիթ. որպէս յն. πρόξενος
Գործ՝ տեսութեան ասպնջական է. (Ածաբ. մկրտ.։)
Դուք էք յորդորիչք կուսանաց, եւ ողջախոհութեան ասպնջականք. (ՃՃ.։)