adj.

who throws away, who abandons his shield or buckler.

adj.

ԱՍՊԱՐԸՆԿԷՑ ῤίψασπις scuti vel armorum abjector որ եւ ՎԱՀԱՆԸՆԿԷՑ. Որ ընկենու ի բաց զասապար իւր.

Առն՝ որ ասպարընկէց իցէ։ Ո՛չ որ ի բաց ելեալ լինի վայելչական բռնութեամբ, անուանեսցի թերեւս ասպարընկէց. (՟Ժ՟Բ։)

Ոչ է փոքր վտանգ ասպարընկէց լինել ի պատերազմին. (ՃՃ.։)