hy    |   fr

Ասպետութիւն, ութեան

s.

knighthood.

s.

Իշխանութիւն ասպետի. պատիւ ասպետաց.

Իշխանն թագակապ իշխանութեան ասպետութեան. (Ագաթ.։)

Զթագակապ ասպետութիւնն ոչ հանէ. (Խոր. ՟Բ 13։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ասպետութիւն ասպետութիւնք
accusatif ասպետութիւն ասպետութիւնս
génitif ասպետութեան ասպետութեանց
locatif ասպետութեան ասպետութիւնս
datif ասպետութեան ասպետութեանց
ablatif ասպետութենէ ասպետութեանց
instrumental ասպետութեամբ ասպետութեամբք