s.

absence (of mind), evagation, dissipation.

s.

Տատանումն. եւ յեղափոխութիւն բանից կամ մտաց.

Անկայան պատսպարին գիւտիւքն մերովք աստանդութիւնքն օգտակար իրացն մերոցառնեմք. (Վեցօր. ՟Ա։)

Ոչ միայն տկարութիւն, այլ եւս աստանդութիւն խորհրդոց բամբասես. (Սեբեր. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստանդութիւն աստանդութիւնք
accusatif աստանդութիւն աստանդութիւնս
génitif աստանդութեան աստանդութեանց
locatif աստանդութեան աստանդութիւնս
datif աստանդութեան աստանդութեանց
ablatif աստանդութենէ աստանդութեանց
instrumental աստանդութեամբ աստանդութեամբք