hy    |   fr

Ապականակից

adj.

Որ կից ընդ դայլում ապականի. եղծանելի հանգոյն այլոց.

Անմարմին գոլով բոլորովին տարեալ եղեւ որպէս զապականակիցս. (Նիւս. բն.։)

Որպէս ապականելովն (մեր՝) ապականակիցք մեզ եղեն, այսպէս եւ նորոգելովն՝ ընդ մեզ նորոգեսցին. (Լմբ. սղ.։)