adj.

that sustains the world.

adj.

Որ կրէ զաշխարհ. Աշխարհակալ՝ ըստ ՟Ա նշ.

Աշխարհակիր բանին բազկաց. (Շար.։)

Որ ի ինչ կրի յաշխարհի աստ, կամ ըստ աշխարհի լինի. աշխարհական. աշխարհային. երկրաւոր. կենցաղական.

Նաւեալք ընդ մրրկեալ աշխարհակիր մեղացն՝ վերայ խորոցն սահեցան։ Ըստ աշխարհակիր կարգացն առակաբանեալ. (Ագաթ.։)

Աշխարհակիր կեանք, կամ մեծութիւն, զբօսանք, ցանկութիւն. (Սիսիան.։ Ճ. ՟Ա.։ Կորիւն.։ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)