adj.

that absorbs or swallows up the world.

adj.

Որ կլանէ զաշխարհ, կամ զմարդիկ աշխարհիս. աշխարք կըլլօղ.

Աշխարհակուլ մահ, կամ որովայն, կամ վիշապ. (Ագաթ.։ Շ. թղթ.։ Մարաթ.։)

Մի՛ բանար ընդդէմ իմ զաշխարհակուլ զբերան գեհենին։ Կապեցեր սանձեցեր զամեհի բնութիւն աշխարհակուլ ծովուն աւազով. (Բենիկ.։)