Աշխարհահամար

adj.

(գրի կարճելով կամ վրիպակաւ եւ ԱՇԽԱՐՀԱՄԱՐ). οἱκονόμος, γραμματής τοῦ λαοῦ. oeconomus, scriba populi. Որ առնու գրով զհամար մարդկան աշխարհի. կոնոմոս, դպիր ժողովրդեան. գայտ էտիճի, քեաթիպ.

Գրեցաւ, որպէս ետ հրաման աշխարհահամար դպրացն։ Կացուցանէր աշխարհահամար դպիրսն։ Եկին մատուցին աշխարհահամար դպիրքն. (Եսթ. ՟Ը. 9։ ՟Ա. Մակ. ՟Ե. 42։ ՟Գ. Մակ. ՟Դ. 14։)

Մովսէս աշխարհահամար աշխարհապատում. (Ագաթ.։)

s.

ԱՇԽԱՐԱՀԱՄԱՐ. եւ ԱՇԽԱՐԱՀԱՄԱՐԳԻՐ. ἁπογραφή. descriptio. որպէս Աշխարհագիր. առնուլն զհամար. եւ Մուտն ի համար արքունի դիւանի. գայտ քիւթիւք.

Յաշխարհահամար խառնէին. (՟Գ. Մակ. ՟Զ. 27։)

Աշխարհահամար գրովն զազգատոհմն ամենայն յանուանէ գրել։ Առնել գիր զաշխարհահամար հրէից. ՟(Գ. Մակ. ՟Դ. 10. 14։)