adj.
secular;
lay, vulgar, popular;
— լեզու, vulgar tongue.
adj.
séculier, laïque;
vulgaire;
ընդ —ս գրել, réduire à l'état d'un simple laïque;
— լեզու, langue vulgaire.
adj. s.
Աշխարհական ոք. վիճակեալն յաշխարհական կարգի. տիւնեէվի.
Չար քան զյանցաւոր աշխարհիկ դատապարտիմք։ Աշխարհիկքն ետուն զբաժինս իւրեանց։ Մարդ աշխարհիկ. (Վրք. հց. ՟Բ. ՟Գ։)
Որդեա՛կ աշխարհիկ, ասա՛ սոցա բան (հոգեւոր). (Վրք. հց. ձ։) cf. ԱԶԱՏԱՇԽԱՐՀԻԿ։
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Անաշխարհիկ
Բնաշխարհիկ
Գերաշխարհիկ
Համաշխարհիկ
Չնաշխարհիկ
Տարաշխարհիկ
Օտարաշխարհիկ
Voir tout