cf. Գերաշխարհ.
ԳԵՐԱՇԽԱՐՀԻԿ ὐπερκόσμιος supermundanus, mundo sublimior, caelestis որ եւ ԳԵՐԱՇԽԱՐՀ, ԳԵՐԱՇԽԱՐՀԱՅԻՆ. Որ գեր ի վերոյ է քան զաշխարհ. գերազարդ. երկնային. վերին. աստուածային. հրեշտակային.
Երրորդութիւն թագաւորական, փառակից, գերաշխարհիկ. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
Որ ամենայն գերաշխարհիկ զօրութեանցն է դատաւոր։ Ընդ ամենայն գերաշխարհիկ բնութիւնսն. (Նիւս. երան. եւ Նիւս. կուս. եւ Նիւս. երգ.։)
գերաշխարհիկ զինուորութիւնք. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ա։)
Եւ թէ ի հոգեւոր գերաշխարհիկ մեծութիւնին ամբառնաս, ի չափու կալ զքեզ. (Համամ առակ.։)
Ակն կալեալ մնային գերաշխարհիկքն ամենայն (զուարթունք)։ Խառնին ի դասս անմարմնոցն տօն գերաշխարհիկ տօնել. (Տօնակ.։)
Գերաշխարհիկ քաջափառութիւն, բարի, պողոտայ, եւ այլն. (Պիտ.։)
Գերաշխարհիկ խաղաղութիւն, իշխանութիւն. (Յհ. իմ. երեւ.։ Սարկ. քհ.։)
Գերաշխարհիկ վարուք. (Շ. ընդհանր.։)
Զխորհուրդն անապական եւ գերաշխարհիկ՝ զփրկութեան մերոյ գրաւական. (Սարկ. հանգ.։)
Առ ստրուկս եւ ներքոյ անկեալս, առ սեպուհս եւ գերաշխարհիկս (ազատս, կամ ազնուականս աշխարհի). (Նար. ՟Գ։)
Իբր Գերաշխարհապէս. ի վեր քան զաշխարհ.
Մի երկրաւորօրէն (տօնել), այլ գերաշխարհիկ. (Ածաբ. ծն.։)
Ի սոսա ոչ պատրին միտք գերաշխարհիկ ամբարձեալք. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ի՟Ե։)