ձ.

ԱՆՔԱՏԱՆԱՄ ԱՆՔԱՏԻՄ. ἁπορέω, δέομαι. egeo, indigeo, destitutus sum, ad angustias redigor. Ցականիլ. կարօտանալ. կարօտիլ. չքաւորիլ.

Մրջիւն ի բաց մերժելով զսով՝ ցորեանս եւ գարիս ընդ երկու հատանէ, զի մի՛ բուսեալք՝ անքատասցի կերակրոյ. (Փիլ. լիւս.։)

Անքատացեալք հարկաւորացն՝ սովով ծնկին. (Պիտ.։)

Բարեաց կարօտեալ, եւ անքատացեալ. (Գանձ.։)

Սպեղանեաց եւ բժշկաց, եւ առ ի սոցանէն օգնականութեան կարօտեալ անքատին. (Փիլ. տեսական.։)