adj.

indigent, necessitous, poor, forlorn.

adj.

(լծ. հյ. աղքատ, որպէս թէ գրեալ էր յն. տառիւքս ἁγκάδ. նոյն ընդ պ. եւ ար. էնքէստ, մինաքէտ. թ. գըտէսիզ). ἅπορος. pauper, inops, egenus. Կարօտ։ ցականեալ. չքաւոր. պակասեալ ի կարեւորաց. էհթաճ, միւհթաճ.

Մարմինն բազում պիտոյից է անքատ. (Փիլ. լին.։)

Եթէ ոք ի քահանայիցն անքատ եւ ցականեալ իցէ։ Ոչ անքատս եւ ցականեալս. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)

Իբրեւ անքատի եւ յափշտակողի անուն բամբասիցի. (Ոսկ. ես.։)

Ինքեանք կարօտ են պաշտամամբն ծառայից. իսկ աստուած առանց կարօտութեան, եւ ոչ իւիք անքատ մերով պաշտամամբ։ Ոչ ինչ կարօտի նա մեօք, եւ ոչ անքատ ինչ (կամ անքատին, կամ անքատի ինչ) մերոց անդր հասեալ է. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 9՟10։)

Զի եւ ոչ անքատ լինին պահպանութեանն. (ՃՃ.։)

Չքոտի եւ անքատ անձամբքն։ (Նար. ՟Կ՟Թ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անանքատ

Անքատանամ, ացայ

Անքատիմ, եցայ

Անքատութիւն, ութեան

Քանքատեմ, եցի

Voir tout