useless, vain, frivolous, insignificant;
vile, abject, miserable, despicable, worthless;
— առնել, to render useless, to spoil;
յանպէտ, յանպէտս, vainly.
ἅχρηστος, ἁνωφελής. inutilis. Որ ոչ լինի ի պէտս. անպիտան. անշահ. անօգուտ. չնչին. ումպէտ. անարգ. անկարգ. ֆայտասըզ, իշէ եարամազ.
Յամենայն պէտս անպէտ կացցէ. (՟Գ. Մակ. ՟Գ. 19։)
Որոշել զպիտանացուն, եւ զանպէտն. (Անյաղթ պորփ.։)
Շիւղ մի անպէտ։ Սովորութիւն անպէտ. (Վրք. հց. ՟Բ. ՟Ժ՟Ա։)
Անպէտ դատաւոր, կամ քաղաքապէտ. (Ճ. ՟Բ.։)
Զբանս անպէտս. (Գր. տղ.։)
Անպէտ էր ասել զայս. եւ ոչ վայրապար անպէտ, այլ եւ վնաս մեծ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 38։)
Ընկալուչք յանպիտաց. (Նար. մծբ.։)
Զսարգիս մեղապարտ ծառայ աստուծոյ եւ զանպէտ կրօնաւոր յիշեցէ՛ք ի քրիստոս, աղաչեմ. (Սարգ. յիշ. ՟բ. յհ։)
ՅԱՆՊԷՏ, ՅԱՆՊԷՏՍ. Յումպէտս. վայրապար. ի զուր. յանպէտ իրս. նաֆիլէ.
Մի՛ վատթարաց վատներ յանպէտ. (Շ. այբուբ. ՟Ա։)
Մի՛ յանպէտս զժամանակս մեր ծախել. (Խոր. ՟Ա. 4։)
իբր Առանց կարեւոր պիտոյից. անխնամ.
Թողեալ զծերն անպէտս, եւ սովեալս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Է։)