useless, good for nothing, vile, bad, worthless;
—ս առնել, not to care for or about, to do without, to dispense with, not to mind, to neglect, to pass over, to omit.
εὑτελής inutilis, vilis. որ եւ ՉՊԻՏՈՅ. Անպէտ. անպիտան. չնչին.
(Յարեաց աշխարհին) լինի հրամուշկ չպէտ, եւ ոչ ազնիւ. (Խոր. աշխարհ.։)
ՉՊԷՏՔ գ. Անհոգութիւն. ուստի ՉՊԷՏՍ ԱՌՆԵԼ, Անպէտ եւ աւելորդ համարել. չառնել ինչ փոյթ. անտես առնել.
Այնպէս չպէտս առնէին մարմնաւորացս, եւ միայն հոգեւորացն եւեթ կային պատկառ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 24։)
Սպառնացաւ դժգմնելով՝ եւ ասէ. զի՞նչ զմտաւ ածելով՝ այսպէս չպէտս արարեր վասն մեր հոգալ. (ՃՃ.։)