adj.

that cannot be taken in hand, extremely difficult;
untractable.

Յոր ἁνεπιχείρητος, ἅληπτος. qui nequit assequi, qui non prehenditur. չէ մարթ ձեռն արկանել կամ հասուցանել. ոչ ածելի զբռամբ. անըմբռնելի. անհպելի, անհնարին. ել վուրուլմազ. տօգանըլմազ. դութուլմազ.

Ամենեւին անհասանելին՝ անյուսալի է, եւ անձեռնարկելի. (Ածաբ. ծն.։)

Մկրտութիւն՝ կնիք անձեռնարկելի. (Բրս. մկրտ.։)

Զանձեռնարկելին ամենեւին, եւ զանըմբռնելին ի մահուանէ բնութիւն, այս ինքն զԱստուածութիւն. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։)

Վերամբարձութիւն անձեռնարկելի։ Ոչ երբէք ելանէ ըստ բան քո իր անձեռնարկելի. (Նար. ՟Հ՟Ե. ՟Հ՟Զ։)

Ո՛չ է պարտ անհաս եւ անձեռնարկելի իրաց պատմօղ լինել։ Պարգեւս անձեռնարկելիս խոստանայր. (Լաստ. ՟Ի՟Ե։)

Աղօթէ, զի եւ մայրն անձեռնարկելի մնասցէ շանցն. (Վրդն. սղ.։)

Թէպէտ եւ ինձ յոյժ ծանունք են, եւ անձեռնարկելիք. (Նանայ. յռջբ։)

Պէսպէս պտուղ առաքինութեանցն՝ անձեռնարկելի էր սատանայի. (Լմբ. սղ.։)

Բարկացողն՝ անձեռնարկելի խրատտուաց. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)

Խոնարհութիւն շտեմարան անձեռնարկելի է գողոց. (Կլիմաք.։)

ԱՆՁԵՌՆԱՐԿԵԼԻ Է. Անհնար է. անմարթ է.

Մերով բնութեամբ անձեռնարկելի էր հպել ի նորայն բարձրութիւն. (Շ. մտթ.։)

Ինձ յոքունց տարացոյց վկայս կացուցանել ո՛չ է անձեռնարկելի. (Մագ. ՟Ի՟Ա։)