ԱՆՁԱՆՁՐԱՆԱԼԻ որ եւ ԱՆՁԱՆՁՐԱԼԻ, եւ ԱՆՁԱՆՁՐԵԼԻ. ἁκάματος, -τα. indefessus, -ssa. Ոչ ձանձրանալի, եւ ոչ ձանձրացօղ. անձանձրոյթ. առանց ձանձրանալոյ. օսանմազ, օսանմատան.
Սրբազանն գիտութիւն իմանալեացն՝ անձանձրանալի է, եւ աննուազաբար ունին զտռփումն. (Դիոն. եկեղ.։)
Զիա՞րդ բաւել տոկայր անձանձրանալի բերելով զաշխատութեան աճմունս. (Արծր. ՟Գ. 12։)
Խնդրել զողորմութիւն ի նմանէ անձանձրանալի (կամ անձանձրալի). (Վրք. հց. ՟Գ։)
Այլ աղերսել առ քեզ յերկին՝ ի քէն ուսաք զանձանձրելին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)