adj.

quieting, calming, tranquillising.

adj. s.

Որ անդորր առնէ. ընդարձակիչ. դիւրիչ.

Եթէ լայնես նեղութեանս, անդորրիչ ես. (Նար. ՀԶ։)

Նեղութիւնք նորա անդորրիչք են մեր. (Եփր. համաբ.։)

Անդորրիչ վտանգելոց. (Յճխ.։)

Աշխատելոց անդորրիչ. (Ղեւոնդ.։)

Անդորրիչ խռովելոց. (Նար. ԼԲ։)