thence;
—ի վերուստ, from above.
որ եւ ԱՆՏՈՒՍՏ. ἑκεῖθεν. indew Անտի. յայնմ տեղւոջէ, վայրէ, կողմանէ. անկէց, անդիէն. օրատան, օնտան, օպիր դարաֆտան.
Այլ ոք անդուստ յանդգնագոյնս բարբառեցաւ։ Անդուստ քաջալերել սկսաւ Յուդա. (՟Գ. Մակ. ՟Ա. 9։ ՟Գ. 58։)
Անդուստ յուղարկեցին։ Անդուստ ի հռովմայեցւոց աշխարհէն։ Անդուստ յԵրուսաղէմէ. (Ագաթ.։)
Ոյք անդուստն ելեալ ի խորս նաւէին. (Պիտ.։)
Անդուստ եւ այսր լսելի լինէր բարբառն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։)
Աստուստ եւ անդուստ վնասեալ. (Նար. ԻԲ։)
Կամ անդստին. ի սկզբանէ անտի. յայնմ հետէ. օնտան պէրի.
Անդուստ մինչեւ ցայժմ ի նոյնութեան միշտ զաշխարհ պահելով։ Անդուստ մինչեւ ցայսր հնչեալ պատմի. (Պիտ.։)
Անդուստ գուշակմամբ։ Անդուստ իսկ ի լինել նախակործան բրգան. (Նար.։)
Սկսեալ անդուստ աստի սկիզբն արասցուք պատմել։ Անդուստ ի վերուստ իսկ մարգարէքն գոչէին. (Ագաթ.։)
Մարգարէիւն անդուստ ի վերուստ խոստանայր. (Սարգ.։)
Կամ՝ որ ինչ անդ.
Զբարութեանցն՝ որ անդուստ ( ի հանդերձեալն). (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 33։)
Իբրեւ եհաս ի մէջ գետոյն, զանդուստն (որ կայր յայնկոյս) յափշտակեաց առիւծն. (ՃՃ.։)
Կամ յայնմանէ, յայնցանէ.
Զբնութիւն օդոցն փոխէ ի ջերինս, եւ անդուստ ի վիշտս ամպրոպաց։ Բարեխառնեալ օդս, եւ անդուստ զառողջագործ յամենեսեան զեղուցանել խնամ. (Պիտ.։)
Ամենեքեան անդուստ վայելեալք։ Խնդրէ անդուստ իբր ի ծանր ինչ բեռանց զերծանել. (Յհ. իմ. ատ։)