cf. ԱՂՕՏԱԲԱՐ.
Այս թէպէտ առ մարգարէիւքն էր աղօտապէս, Քրիստոսիւ որպէս արեգակն զաշխարհս լուսաւորեաց ... Ճանապարհորդեցին աղօտապէս, մինչեւ ծագեցաւ արեգակն։ Աղօտապէս ձգտիմք յանճառ խորոցն քննութիւն։ Կամեցաւ զկարգ երկնաւորացն եւ յերկրի աղօտապէս գրել. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. էր ընդ եղբ.։)