cartilage, gristle;
soap;
cf. Օճառ.
ԱՃԱՌ որպէս ՕՃԱՌ, որ գրի ԱՒՃԱՌ. σμῆγμα, πόα, smegma, pigmentum, herba. Սապոն. օշնան. բոյս, եւ զանգուած իւղախառն՝ փրփրեցուցիչ ջրոյ ի պէտս լուանալոյ. սապուն, չօղան.
Տալ նոցա իւղ եւ աճառ (կամ աւճառ)։ Բերէ՛ք ինձ իւղ եւ աճառ։ Եթէ լուասցիս բարակաւ, եւ յաճախեսցես քեզ աճառս։ Իբրեւ զաճառ լուանալեաց. (Եսթ. Բ. 3։ Դան. ԺԳ. 17։ Երեմ. Բ. 27։ Մաղ. Գ. 2։)
Լուասցուք բարիոք աճառովն զոգւոցն աղտն եւ զշաղախմունս. (Ածաբ. աղք.։)
Ոչ վերջնականօք աճառովք հերքի. (Նար. ՂԳ։)
Լուացողական աճառօք (կամ աճառովս). (Լմբ. պտրգ.։)
Ոչ լուացման կարօտի, եւ ոչ ազգի ազգի աճառաց. (Սարգ. ա. պետ. Դ։)
Մի՛ զմարմնոյ եւ զաճառաց կարծիցես զլուացումն. (Մխ. երեմ.։)
Աճառ. լուալի, կամ ճրագու, կամ սապոն. (Հին բռ.։)
νεῦρον ։ ἷς, ἱνός, nervus, fibra Նեարդ. ջիղ. ձգանք. կռճիկ, կռճուկ. սինիր. սինըր. ինճէ տամար.
Ձգմամբք եւ խզմամբք աճառոց դաժանս երկունս առնէ ծնողացն։ Ատամանցն կափկափումն, աճառացն պրկմամբ. (Բրս. սղ. ՃԺԴ. եւ Բրս. ի խ. մկ։)
Միանգամայն կազմին զոսկերօքն չորացելովք միսքն եւ ջիղքն եւ աճառքն. (Ագաթ.։)
վերարկեալ զարդ ձիոց;
cf. ՕՃԱՌ, cf. ՕՃԱՆ.
Ձի վարիցէ ոսկւովք զինուք, եւ ականակապ աճառօք երիվարօք. (Ոսկ. եբր. Զ։)
որպէս ռմկ. ոճորք, առիք. Մարդակ կամ մանր գերանք յարկաց առաստաղաց.
Առաստաղ կապել գործով ողորմութեան, եւ ի վերայ աճառս արկանել՝ որ է համբերութիւնն. (Հց. աթ. կիւրղ.։)
Աճառ. առաստաղ, առիք, ոճորք. (Լծ. նար.։)