cooperative;
cooperator.
συνεργός cooperator Ի մարդկայինս՝ որպէս Գործակից.
Յայլ ազգս բարբարոսաց, որ էին համագործ հոնաց աշխարհին. (Եղիշ. ՟Գ։)
Համակամ եւ համագործ ներքինապետն՝ արքայի լինէր. (Յհ. կթ.։)
Եթէ քահանայ, եթէ սարկաւագ՝ համագործ են միմեանց, եւ ի մի պաշտօն ծառայեն. (Լմբ. էր ընդ եղբ.։)
Իսկ յաստուածային անձինս, որպէս Արարչակից, եւ զնոյն նմին նման գործօղ։
Յուսամ ես ի տէրն իմ, որոյ են ստացուածք երկինք եւ երկիր, եւ յորդին համագործ, եւ ի հոգին սուրբ բարեխօս. (Ագաթ.։)
Ծանիցո՛ւք զհայրն ամենակալ, եւ զորդին համազօր, եւ զհոգին համագործ. (Յճխ. ՟Բ։)
Փառաւորի եւ ինքն հայր՝ որպէս ունելով որդի ըստ ամենայնի նման, եւ հաւասարափառ, եւ համագործ իւր. (Պրպմ.։ ՟Լ՟Գ։)