Other definitions containing this entry
Սկսանէին զառարկուածն առեղծանուլ. (Փիլ. սամփս.։)
ԸՆԴՀԱՐԿԱՆՈՒՄՆ ԸՆԴՀԱՐՈՒԹԻՒՆ. ԸՆԴՀԱՐՈՒՄՆ. Ընդհարկանելն, իլն. բախումն. զարկուած. շփումն.
Մի՛ կորզեսցէ ստունգանել արկուած չարին զայնքան խորհրդածեալն ի քեն բարեզարդութիւն. (Բենիկ.։)
Ի կոշկոճման տեղի ընդունէր զզարկուածս քարանցն իբրեւ զցօղ զուարթագին. (Նիւս. ստեփ.։)
ԸՆԴՀԱՐԿԱՆՈՒՄՆ ԸՆԴՀԱՐՈՒԹԻՒՆ. ԸՆԴՀԱՐՈՒՄՆ. Ընդհարկանելն, իլն. բախումն. զարկուած. շփումն.
εὑταξία rectus ordo. Գեղեցիկ արկուած եւ չարակարգութիւն, դիրք.
πρόβλημα, πρότασις. propositio, quaestio, objectio, enunciatio. Առարկուած. խնդիր. ձեռնարկութիւն. սկիզբն. առած. առեղծուած.
Դիպօղ բան. յանկաւոր եւ յարմարական ասացուած, առարկուած, կամ պատասխանատուութիւն.
ԸՆԴՀԱՐԿԱՆՈՒՄՆ ԸՆԴՀԱՐՈՒԹԻՒՆ. ԸՆԴՀԱՐՈՒՄՆ. Ընդհարկանելն, իլն. բախումն. զարկուած. շփումն.
Զարկուած վերածածկութեան մզնարհեստ կազմուածոյ թմբկիս գործականութեան. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Արմատ Արկանելոյ, որպէս Արկումն, Արկուած, եւ արկեալ ինչ. զոր օրինակ սերմն, որմ, լար. եւ Արկածք.
ԹԱՓ (լծ. պ. դապ. հյ. տապ) Ուժգնութիւն եւ ջերմութիւն բերման, շարժման, զարկուածոյ եւ այլն.
Ո՞ է հայր անձրեւի, եւ ո՞վ է՝ որ ծնաւ զշաւիղս ցօղոյ. որպէս ընթեռնու եւ Նար. ոմանք ընթեռնուն՝ զշաղս ցօղոյ. ուր յն. βόλος jactus, tractus. արկուած, ձգուած.
Շիթ բարկութեան. յն. մէտ, արկուած. (Սիր. ՟Ա. 28։)
ԶԱՐԿ ԶԱՐԿԱԾ. Իբր Զարկումն. զարկուած. եւ Բախումն երակի. (արմատն է Արկանել, Հարկանել) զարնուածք, նետուածք.
Զի եթէ ոչ արօրադիր արարեալ էր ձեր իմով երնջաւն, ոչ էր գտեալ ձեր զառարկուածն իմ. (Փիլ. սամփս.։)
Զարկուած ջալոտիցն առեալ սրբոցն՝ աւանդելով զոգիսն. (Տաղ.։)
ԶԱՐԿ ԶԱՐԿԱԾ. Իբր Զարկումն. զարկուած. եւ Բախումն երակի. (արմատն է Արկանել, Հարկանել) զարնուածք, նետուածք.
Յընդոստ զարկուած երկուց միջնորդաց (ժամահար կոչնակի). (Նար. ՟Ղ՟Բ։)
Մարտ իմն. մրցումն. վէճ. առարկուած, եւ առակ. յարացոյց. մէսէլ, թէմսիլ. ըստ հոմաձայնութեան յն. բառավօլի՛. παραβολή parabola եւ concursus exercituum, praelium.
Զարկուած թմբկիս գործականութեան ջրացիր իմն գիջութեամբ անվայելուչ թուլադաշնակեալ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
(ի բայէս Առասել, եւ ի մասնկանէս պել. որպէս ի լտ. ֆա՛ռի, ուստի կազմի ֆապէլլա, ֆա՛պուլա լծ. ընդ յն. վա՛լլօ, վլի՛մա արկանել, արկուած). μῦθος, πρόβλημα, αἵνιγμα. fabula, fabella, projectum, aenigma. Առասացութիւն մտացածին. յօդեալ պատմութիւն. սուտ զրոյց. շինծու խօսք.
πρόβλημα. propositio. Առեղծուած. առակ. իբր խրթնաբանութիւն, եւ առարկուած նմանաբանական. հանելուկք. (Դատ. ՟Ժ՟Դ. 12. 19։)
իբր Առարկուած. դիպուած.
Արկանելն, եւ իլն. արկուած.
որ եւ ԲԱԽՈՒԹԻՒՆ. Բախելն եւ բախիլն՝ ըստ ամենայն նշ. հարումն. ընդհարումն. զարկուած. թնդիւն, եւ այլն. զարնելը, զարնուիլը.
Վիճելն. վէճ. առարկուած. դատախազութիւն.
ԶԱՐԿՈՒԱԾ որ եւ ԶԱՐԿ, ԶԱՐԿԱԾ, ԶԱՐԿՈՒՄՆ. Հարումն, հարուած. բախիւն.
Զարկուած քարանց։ Ընդունէր զզարկուածս քարանցն։ Ի զարկուածս քարանցն. եւ այլն. (ՃՃ.։ Գանձ.։ Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Վերացո՛ յինէն զարկուածով գանին զհարուած մահուս։ Յընդոստ զարկուած երկուց միջնորդաց (ժամահարի)։ Զքնարս ձայնատրական, եւ կամ զարկուած վերածածկութեան ... կազմուածոյ թմբկիս գործականութեան (իբր թնդիւն ունկան). (Նար. ՟Լ՟Է. ՟Զ՟Բ. ՟Զ՟Գ։)
cf. ԶԱՐԿՈՒԱԾ.
ԹԱՐԹԱՓԻԼ ԱԿԱՆ. ῤοπή, ῤιπή ictus, vibratus oculi Թարթել. քթթել. վայրկեան ժամանակի. րոպէ. (յն. րօբի՛, ռիբի՛, արկուած. ձգուած)
Փափագես լսել առարկուած, զի մատնեսցէ զասացօղն։ Սկսանէին զառարկուածն առեղծանուլ. (Փիլ. սամփս.։)
Յօժարութեամբ մտանիցեմք ի ստադիոն մարտին՝ առարկուածս առնել ընդդէմ չար ախոյեանին. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ։)
Առաջին ընդ նախաչար բանսարկուին առարկուած արարեալ. (Աթ. ի ստեփ.։)
Զգացուցանէին արքայի զառարկուածսն իրին, իբրեւ թէ վասն նորա առ ի նոցանէն այն բան պատերազմի իրագործի. (Յհ. կթ.։)
Շարամերձեալ զսա միմեանց հանդէպ առարկուածին։ Ըստ առարկուածին հաստատուն սովորութեանն։ Եւ որչափ սա ուրուք առարկուածաւ ի վերայ հասցէ. (Պղատ. տիմ.։)
διάλεξις disputatio. Մաքառիլն. պայքար. վէճ. վիճաբանութիւն. տրամախօսութիւն առարկուածովք.
Զարկուած վերածածկութեան մզնարհեստ ուժգնաբարբառ խրոխտահնչական կազմուածոյ թմբկիս գործականութեան թուլադաշնակեալ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Voir tout