cf. Արկած.
Արկումն. արկ. արկած. որպէս ձգումն. դիմեցումն. պատահար. փորձութիւն. առրկուած. եւ Վերարկումն. ծածկոյթ. պարտուակ. ձգուածք, նետուածք, վրայ գալը, եւ վրայ եկած բանը, փորձունք, վնաս, հնարք.
Զբոլոր քարանցն արկուածս. (Մագ. ՟Ի՟Զ։)
Առաջին արկուածի արիագունին ոչ հանգուրժեցին. (Նիւս. թէոդոր.։)
Յիմմէ արկուածին եկն ջրհեղեղն (ասէ դեւն). (Ճ. ՟Ա.։)
Արկուած չարին (դիւին). (Բենիկ.)
Զամենայն արկուածս մեղաց ի մտաց եւ ի մարմնոյ ի բաց թօթափել. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
(Նաթան զերկաթն հատու վիրաց դաւթի) ծածկէ ի ներքս՝ ոչ ընդ հանդերձիւ, այլ ընդ արկուածով պատմութեանն. (Ոսկ. սղ. ՟Ծ։)
Զարկուած վերածածկութեան. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Նոքա արկուածս ձգեն, եւ ասեն, մի՛ տառապեցուցաներ զմարմինդ. (Կլիմաք.։)